Znów się wyłamuję...
...ale po dwudniowym zastanawianiu się zdecydowałem, że to zamieszczę. Choć jest mocne. Może nawet za...
 |
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
by nie zapomnieć gdzie i kiedy
O mnie
Obserwatorzy
od 17-03-2010
odwiedzin
odwiedzin
Moja lista blogów
-
-
Bydgoszcz 2013 Lolo Cup11 lat temu
-
2012-12-03 23:1411 lat temu
-
Powrót.12 lat temu
-
Tęskniący...13 lat temu
-
-
Polecam
Przeczytane
- 72. Wolfhart Pannenberg, Kim jest człowiek?
- 71. Paul Tillich, Dynamika wiary
- 70. Chriostopher Isherwood, Samotny mężczyzna
- 69. Henri de Lubac, Ateizm i sens człowieka
- 68. Alister McGrath, Watpliwości w wierze
- 67. Martin Lätzel, Wątpienie - brat wiary. Zachęta dla chrześcijan
- 66. Krzysztof Dorosz, Stanisław Obirek, Między wiarą a Kościołem
- 65. Grazyna Plebanek, Nielegalne związki
- 64. Anne Fadiman, Ex libris. Wyznania czytelnika
- 63. Sylwia Chutnik, Dzidzia
- 62. Sonia Raduńska, Białe zeszyty
- 61. Radosław Kobierski, Harar
- 60. Michael A. Adamse, Psychiatra Boga
- 59. Pierre Dessuant, Narcyzm. Przegląd koncepcji psychoanalitycznych
- 58. Andrzej Stasiuk, Mury Hebronu
- 57. Lemony Snicker, Seria niefortunnych zdarzeń. Przykry początek
- 56. Joanne K. Rowling, Harry Potter i Kamień Filozoficzny
- 55. Katarzyna Sowula, Fototerapia
- 54. Per Petterson, Przeklinam rzekę czasu
- 53. Michel Houellebecq, Poszerzenie pola walki
- 52. Mario Vargas Llosa, Rozmowa w "Katedrze"
- 51. Zbigniew Nienacki, Pan Samochodzik i Kapitan Nemo
- 50. Carlos Ruiz Zafon, Marina
- 49. Reinhold Messner, Druga śmierć Mallory'ego. Zagadka Mount Everestu i jej rozwiązanie
- 48. Michał Heller, Jak być uczonym
- 47. Michel Houellebecq, Cząstki elementarne
- 46. Bohdan Sławiński, Królowa Tiramisu
- 45. Anna Czerwińska, GórFanka. Moje ABC w skale i lodzie
- 44. Anna Czerwińska, GórFanka. Na szczytach Himalajów
- 43. John Ronald Reuel Tolkien, Hobbit, czyli tam i z powrotem
- 42. Michel Faber, Ewangelia ognia
- 41. Jerome David Salinger, Buszujący w zbożu
- 40. Olga Tokarczuk, Szafa
- 39. Wojciech Kuczok, To piekielne kino
- 38. Hermann Hesse, Narcyz i Złotousty
- 37. Hubert Klimko-Dobrzaniecki, Raz. Dwa. Trzy
- 36. Oscar Wilde, Portret Doriana Graya
- 35. Wojciech Kuczok, Opowieści przebrane
- 34. Mirosław Nahacz, Osiem cztery
- 33. Marek Nowakowski, Nekropolis
- 32. Ignacy Karpowicz, Cud
- 31. Christine Angot, Kazirodztwo
- 30. Sam Savage, Firmin
- 29. John Grogan, Najdłuższa podróż do domu
- 28. John Banville, Morze
- 27. Radek Knapp, Franio
- 26. Ignacy Karpowicz, Gesty
- 25. Mariusz Grzebalski, Człowiek, który biegnie przez las
- 24. Charlotte Sills, Sue Fish, Phil Lapworth, Pomoc psychologiczna w ujęciu Gestalt
- 23. Maria Beisert, Kazirodztwo. Rodzice w roli sprawców
- 22. Haruki Murakami, Przygoda z owcą
- 21. Olga Tokarczuk, Podróż ludzi księgi
- 20. Diane Setterfield, Trzynasta opowieść
- 19. Zbigniew Nienacki, Księga strachów
- 18. Carlos Luis Zafon, Gra anioła
- 17. Eric-Emmanuel Schmitt, Przypadek Adolfa H.
- 16. Wojciech Kuczok, Widmokrąg
- 15. Zbigniew Nienacki, Niesamowity dwór
- 14. Mario Vargas Llosa, Pantaleon i wizytantki
- 13. David Mitchell, Konstelacje
- 12. Sally Nicholls , Olivier i zeszyt z marzeniami
- 11. Zbigniew Nienacki, Wyspa złoczyńców
- 10. Wojciech Kuczok, Senność
- 9. Zbigniew Nienacki, Pan Samochodzik i templariusze
- 8. Paulo Coelho, Czarownica z Portobello
- 7. Olga Tokarczuk, Prawiek i inne czasy
- 6. Matka Teresa, Pójdź, bądź moim światłem
- 5. Paul Tillich, Męstwo bycia
- 4. Irvin David Yalom, Kiedy Nietzsche szlochał
- 3. Radosław Kobierski, Harar
- 2. Łukasz Orbitowski, Tracę ciepło
- 1. John Maxwell Coetzee, Młodość
Do kupienia
- Arno Bohlmeijer, Do nowego anioła
- Dorota Zańko, Opowieści z powielacza
- Haruki Murakami, Koniec świata i hard-boiled wonderland (MUZA, miękka)
- Haruki Murakami, Kronika ptaka nakręcacza (MUZA, miękka)
- Haruki Murakami, Na południe od granicy, na zachód od słońca (MUZA, miękka)
- Haruki Murakami, Norwegian Wood (MUZA, miękka)
- Haruki Murakami, Sputnik Sweetheart (MUZA, miękka)
- Haruki Murakami, Wszystkie boże dzieci tańczą (MUZA, miękka)
- Mariusz Maślanka, Bidul
- Mirosław Nahacz, Niezwykłe przygody Roberta Robura
- Olga Tokarczuk, Anna In w grobowcach świata
- Olga Tokarczuk, Lalka i perła (miękka)
- Olga Tokarczuk, Ostatnie historie (miękka)
- Olga Tokarczuk, Prowadź swój pług przez kości umarłych
- Virginia Woolf, Fale
- Virginia Woolf, Lata
- Virginia Woolf, Między aktami
- Wiesław Myśliwski, Klucznik
- Wiesław Myśliwski, Złodziej
- Wojciech Kuczok, Larmo
- Wojciech Kuczok, Opowieści samowite
32 komentarze:
Mocne...ale prawdziwe, nie ma co piescic. pozdro
Nic co prawdziwe - nie jest zbyt mocne, niezależnie od tego, kogo to dotyczy: czasami mniej znaczy - więcej ....
Jesteś nienormalny ;). Ale zgadzam się z Tobą - życie to sztuka wyboru, nie można mieć i rybek i akwarium:). A jak się pozna, co naprawdę jest Dobre, to nic już tak dobrze nie smakuje. Pozdro!
Oczywiście, z tym "nienormalny" to żart;). To, o czym piszesz jest jak najbardziej normalne.
zastawiam się nad wprowadzeniem pewnych ograniczeń w komentarzach... jednak wolałbym wiedzieć, kto je pisze, bo anonimów jest coraz więcej...
a od kiedy K to taka elitarna instytucja?
Protestuję.
Nie zgadzam się
Veto.
Guzik prawda.
To co, może zatrudnimy katolickich socjologów,zeby nam jakieś pomiary porobili, kto się nadaje, a kto nie, kto spełnia kryterium...
wystarczy niedzielną mszę zaliczyć...
dbajmy o standardy i wymagajmy - sami od siebie...
ab
A może robienie porządków i ustalanie listy kogo by z kościoła wpisać na listę przewidzianych do smażenia się w piekle, zacząć od tych "uprawnionych" do robienia moralnych czystek ? Bo wielu powołanych, ale mało wybranych ... bardzo mało.
Lepiej być zimnym niż letnim. A najlepiej być gorącym. Ktoś, kto należy do Kościoła, ale tak naprawdę żyje według własnej prawdy i światopoglądu sam siebie oszukuje. Pana Boga nikt nie oszuka...
Kto żyje wg własnej prawdy i światopoglądu wcale do Kościoła nie należy i nie zależy mu na oszukaniu Pana Boga, bo on przecież w Jego istnienie tak naprawdę nie wierzy. On swoją przynależnością do Kościoła tylko oszukuje naiwnych wokół siebie, często najbliższych, bo jest manipulantem. Pana Boga nie oszuka nikt, a i ludzi można oszukiwać tylko do czasu, bo fałsz cuchnie
Chodziło mi raczej o tych, co twierdzą, że wierzą w Jezusa Chrystusa i uznają się za katolików, ale nie żyją według Ewangelii ani nauki Kościoła.
Nie ma dwóch prawd, Prawda Jest Jedna - Chrystus; zatem jeżeli ktoś wierzy w Jezusa Chrystusa, to również żyje wg Jego nauki i należy do Jego Kościoła. Natomiast to co ktoś tam twierdzi, świadczy tylko o jego mowie, a nie o nim i jego wnętrzu, którego często sam nie jest świadom. Jeżeli wierzy się w Jezusa Chrystusa i jest się w Jego Kościele, to nie ma takiej opcji - by żyć wg własnych poglądów i swojego światopoglądu. W tym miejscu kłaniają się prawa logiki: te dwa zakresy są rozłączne, bo jest albo - albo. I to jest WYBÓR.
Ale ja się absolutnie z Tobą zgadzam, Drogi Anonimie. Może nazywam inaczej pewne rzeczy - to wynik moich pewnych doświadczeń i przemyśleń. Ale jak najbardziej wierzę w Tego, który Jest i w którego wierzy Kościół katolicki. Ale szczerze, trochę przeraża mnie Twoja zaciętość. Mam wrażenie, że jakbyś mnie spotkał, to byś mnie co najmniej uderzył...
Nigdy, przenigdy - to wcale nie jest zaciętość, ani agresja, która spowodowałaby zadanie ciosu !!! tylko konsekwencja dokonywanych wyborów. Myślę sobie, że najtrudniej (mnie też) powiedzieć w pewnych sytuacjach "MILCZ! ODEJDŹ ODE MNIE" . Może też dlatego są ludzie, którzy twierdzą, iż wierzą w Chrystusa, przychodzą do świątyni, ale nie należą do jego Kościoła- bo bardzo trudno jest powiedzieć "MILCZ..." Ale to wcale nie znaczy, że trzeba im już teraz wystawiać bilet do smażalni w piekle, bo oni piekło mają już tu na ziemi - w sobie.Drogi Anonimie szkoda, że nie możemy podyskutować nieanonimowo ... Pozdrawiam
"Jeżeli wierzy się w Jezusa Chrystusa i jest się w Jego Kościele, to nie ma takiej opcji - by żyć wg własnych poglądów i swojego światopoglądu. W tym miejscu kłaniają się prawa logiki: te dwa zakresy są rozłączne, bo jest albo - albo. I to jest WYBÓR."
tak, tak...
...ale ja ostatnio przekonuje się, że praktyka jest inna. I ona wcale mnie nie razi.
Wprowadzam zasadę podpisywania się pod postami, bo już się gubię.
W praktyce jest tak, że człowiek jest słaby i często przestrzeganie wszystkich bez wyjątku zasad i reguł, o których mówią księża, jest niemożliwe na ludzki sposób do zrealizowania. To niemożliwe zawsze o wszystkich dobrze mówić, nie ściągać, nie kłamać, nie klnąć, nie obijać się itd. itp. Kto zechce tak żyć, czeka go samotne życie bez ludzi, i być może psychiatryk:).
Wielka szkoda, że znikł post "To boli" ...
takiego posta nie było...
był: boli, ale jest.
Może i tak, ale był " ból" ... Pozdrawiam
A tak na dobrą sprawę, czy to ważne kto i jak poważnie traktuje sprawy wiary. Nie nam przecież oceniać cudze życie. Zostawmy to Panu Bogu... Pilnujmy swojego życia i swojej wiary. Każdy kiedyś będzie rozliczony ze swoich uczynków - Bóg jest przede wszystkim Miłością. Pozdrawiam!
e.
Zaskakujące podsumowanie dyskusji ostatnią wypowiedzią Anonima:"...czy to ważne kto i jak poważnie traktuje sprawy wiary. Nie nam przecież oceniać cudze życie. Zostawmy to Panu Bogu... Pilnujmy swojego życia i swojej wiary " To po co było jeść tę żabę ? Chyba po to, by nie traktować serio tego bloga! Bo jeżeli istnieję w określonej rzeczywistości, to nie tylko ja jestem ważny i moje życie, ale również normy obowiązujące w tejże społeczności (choćby tylko religijnej). Nie wszystkie hucpy można akceptować w imię Nieograniczonej Miłosci Pana Boga...
Wiem, że anonimowa rozmowa w takiej formie to duże ryzyko - pełno jest nieporozumień. Nie jestem teologiem, różne rzeczy nazywam swoim językiem. Chodziło mi tylko o to, żeby nie oceniać innych zbyt pochopnie, bo nie jesteśmy Bogiem i nie wiemy dlaczego czyjaś wiara jest właśnie taka a nie inna. Przecież nawet w Piśmie Św. są przypadki, że ktoś się nawrócił w ostatniej chwili przed śmiercią i Jezus obiecał mu, że go zbawi. Osobiście, jak patrzę na ludzi, to przede wszystkim chcę widzieć w nich istoty stworzone przez Boga, bez względu na to jakiej są religii i jaka jest ich wiara. Fakt, że często nie mogę się z nimi dogadać, ale w każdym człowieku szukam Bożej obecności i rzeczywiście ją znajduję. Nie znoszę natomiast ślepej ideologii, w imię której jakiś człowiek albo grupa ludzi decyduje o tym, kto może należeć do kościoła i kogo bardziej kocha Bóg. Kiedyś usłyszałam takie zdanie, że im większym ktoś jest grzesznikiem, tym bardziej Bóg go kocha. Natomiast Bóg nie znosi fałszu i obłudy, a w kościele wielu jest takich co "krzyżem padają", a i tak nie są wierni ani Bogu ani Ewangelii.
I gdybyś mógł mi, Drogi Anonimowy, jeszcze wyjaśnić co miałeś na myśli mówiąc: 'To po co było jeść tę żabę ? Chyba po to, by nie traktować serio tego bloga!' Pozdrawiam!
Oceniać to nie mamy prawa nikogo, niezależnie od jego poglądów; a wiary nikt nikomu nie ma prawa wybierać i to, że ktoś wyznaje inną, nie znaczy, iż jest lepszy lub gorszy... To nie w tych kategoriach rzecz osadzona, ale by być autentycznym i niczego nie udawać. Niestety często ci nauczający "z urzędu" uzurpują sobie prawo do oceny innych ludzi, a sami "po skończonej robocie" są bardzo daleko od głoszonych norm ...
Hmmm... Nie wiem... Ja nie nazwałbym hucpą tego, że daje się człowiekowi możliwość wyboru. To chyba najpiękniejsze w człowieczeństwie, że sami mozemy podejmować decyzje wtedy, gdy do nich dorośniemy, gdy będziemy czuli że one są nasze, jak powie psychologia. że są z nami toż-same... Dla mnie to jest ważniejsze. Jezus nie wymagał od razu od 9 uzdrowionych by przyszli podziękować mu za dar zdrowia,tak jak zrobił to ten jeden. wydaje mi się że dał im szansę, by sami do tego doszli. I myślę, ufam, także jako teolog, że dla Boga nie ważny jest efekt końcowy, ale droga doń.
I również chciałbym się dowiedzieć, jako autor bloga, drogi Anonimie, co miałeś na myśli pisząc o tym, żeby nie traktować tego bloga na poważnie. I jeszcze raz proszę o podpisywanie się.choć krótkie, jedną literką, ale żeby było wiadomo który głos jest czyj. pozdrawiam z Poznania!
Pozdrawiam. Po powrocie do domu z wyjazdu, napiszę o co chodziło z tym traktowaniem bloga na poważnie/lub nie.
Anna
zajebiste :) kurewsko zajebiste
Trochę kultury baranie...
Kultura to nie wszystko. Jedni należą do inteligencji a inni do zjełopiałej gawiedzi - ja do tej drugiej grupy.
Co do plakatu - oglądałem jakiś czas temu film o Matce Teresie z Kalkuty. Była tam scena śmierci Hindusa - jednego z chorych, którymi się zajmowała. Ona nie mówiła mu, że ma uwierzyć w Chrystusa to będzie zbawiony, tylko przyniosła mu wody z Gangesu (zgodnie z tamtejszym zwyczajem), dała mu pić i powiedziała:"Oto woda z Gangesu - świętej rzeki Hindusów". Nie chodzi o to że wszyscy muszą należeć do Kościoła Katolickiego, żeby być zbawieni. Chodzi o szczerość i autentyczną postawę. Przecież pisma Soboru Watykańskiego II mówią o kręgach przynależności - i nawet ateiści mogą być zbawieni, jeżeli postępują zgodnie z sumieniem. Dlatego lepiej być ateistą zgodnie z sumieniem niż Katolikiem wbrew sumieniu. Pozdrawiam serdecznie.
Witam wszystkich po powrocie z ferii wielce zdziwiona "nowym nurtem" w treści wypowiedzi. Po zastanowieniu się doszłam do wniosku, że właściwie moja odpowiedź Autorowi "Zaczytanemu" została już udzielona pośrednio ...
Nie chcę ustosunkowywać się do aspektu "kultury" wypowiedzi,ale dla mnie b. istotną kwestią jest wspomniane "sumienie". To prawda, że jest ono b. czułym instrumentem nawigacyjnym w życiu każdego człowieka, niezależnie od rasy, religii bądź stanu. Bo można być człowiekiem bez wykształcenia, środków do życia itd. a mieć ten instrument działający sprawnie, a można zajmować ważne stanowisko w administracji wszelkiego rodzaju, w tym również kościelnej, a "sumienie" mieć rozregulowane i prawdopodobnie zrobione z tworzywa przypominającego gumę - jest tak elastyczne w użyciu. Po prostu w każdym stanie są ludzie, dla których "sumienie" nie może być ich nawigatorem, bo dryfują na granicy norm moralnych, co jest często również postrzegane przez otoczenie. I nie wiem czy w takich przypadkach, nawet przynależność do kościoła oraz podpieranie się prawem do wyboru danym przez Boga, prognozuje dalekosiężne skutki Bożego Miłosierdzia.
Po długiej przerwie przywróciłem rzekomy post "To boli", czyli "Boli, ale jest".
Witam serdecznie!
Jestem autorem powyższego "dzieła". Co jakiś czas sprawdzam, czy krąży jeszcze po Internecie. Muszę przyznać, że to pierwsza dyskusja, która jest naprawdę wyważona, spokojna, i ludzie rozumieją jaki jest przekaz. Ateiści (ci "wojujących", czyli z gimnazjum) często piszą, że ten plakat jest przejawem katolickiego braku tolerancji. Tymczasem wcale nie jest on adresowany do ateistów, ale do tych katolików, którzy uważają, że żeby należeć do KK, wystarczy powiedzieć, że jest się katolikiem - jednocześnie nie uznają oni nauczania Kościoła, w efekcie stawiając się poza nim.
Pozdrawiam serdecznie.
Miło mi. Chciałem się dowiedzieć gdzie po raz pierwszy ukazała się ta grafika?
Z tą dyskusją - racja. Szkoda że adresat nie został dobrze przez większość zrozumiany i wyłapany. Pomysł niezły, choć nie ukrywam - trochę ostry i prowokatorski.
Prześlij komentarz